سیدالشهدا(ع) دارای چهل لقب می باشد که یکى از آنها «کشتى نجات» است.
پیامبر(ص) فرمودند:
در سمت راست عرش الهى نوشته است:
«ان الحسین مصباح الهدى و سفینه النجاه»
امام حسین(ع) در قیام عاشورا تمام تلاش خود را برای نجات مردم و هدایت به سوی خدا آن هم با روش های گوناگون و در زمان ها و مکان های مختلف، انجام می دهد.
✔️ در مکه و منا خطبه می خواند.
✔️ با شخصیت های مختلف چهره به چهره حرف می زند تا آنها را نسبت به تکلیف الهی روشنگری کند.
✔️ با عبدالله بن عمر و ابن زبیر و افراد گوناگون دیگر به گفتگو می نشیند.
✔️ قبل از ورود به کربلا به کوفیان، به سران بصره به قبائل و طوایف مختلف نامه می نویسد.
✔️ در خیمه عبیدالله حرّ جعفی با بشر بن غالب و عبدالله بن مطیع ملاقات می کند.
✔️ با لشکر حر سخن میگوید.
✔️ در روز عاشورا، از صبح تا پیش از شهادتش، چندین مرتبه با لشکر حرف میزنند.
تا مردم را نسبت به راه روشن حق، هدایت نماید.
🔘 راز توفیق به هدایت چیست؟
امام حسین(ع)، امام هدایت است، اما با همه اینها در قیام عاشورا ، عده قلیلی هدایت یافتند و جمع زیادی گمراه شدند!؛ پس راز هدایت در چیست؟
ایمان به خداوند
اسلام با ایمان، فرق می کنند
ایمان مرتبه ای بالاتر از اسلام است. مسلمان کسی است که به شهادتین اقرار کند. اما مؤمن کسی است که طبق اعتقاداتش عمل میکند؛«الذینَ آمنوا و عملوا الصالحات»
2⃣ سعی و کوشش در راه خدا
راه رسیدن به هدایت الهی تلاش است. کسی که بنشیند و بدون هیچ کار و کوششی مرتب بگوید؛ “اهدنا الصراط المستقیم خدایا ما به راه راست هدایت فرما” به نتیجه ای نمی رسد.(نابرده رنج گنج میسر نمی شود
مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد)
در کربلا؛ امام به هدایتگری می پردازد و راه را نشان می دهد؛ اما حرکت از سوی حر و سعد و ابوالحتوف و یزید بن زیاد و… بودند که به سوی امام رفتند.
3⃣ ادب
ادب باعث سعادت و هدایت حر شد.
وقت ظهر، امام(ع) به موذن ارتش خود فرمود: اذان بگو.
سپس به حر فرمودند: آیا نمازت را با لشکر خودت می خوانی؟
فرمانده سپاه دشمن بر خلاف انتظار گفت: نه، بلکه نماز را با تو می خوانم.
این ادب و این نمازی که او خواست پشت سر حضرت بخواند، در حقیقت پشت کردن به فرهنگ دشمن بود و او را یک قدم به سوی پروردگار پیش برد و این کارش، کلیدی برای گشوده شدن درهای رحمت حق به سوی او بود.
بازگشت به سوی خدا
ما انسان ها معصوم نیستیم و در دوران زندگی و عمر خود دچار گناه و خطا می شویم اما اگر اهل توجه باشد. وقتی گناهی انجام داد، توجیه نکند، بلکه دست به درگاه پروردگار باز کند و طلب عفو و بخشش نماید، توبه کند، از راه شیطان به سوی خداوند بازگردد.
➖حر بن یزید ریاحی با تمام خطایی که انجام داده بود وقتی توبه کرد، مورد عنایت سیدالشهداء(ع) گرفت.
➖زهیر، که ابتدا از یاران نبود بلکه سعی داشت با امام حسین علیه السلام مواجه نشود و از آن حضرت دوری می گزید اما عاقبت با تلنگری تصمیم گرفت مسیر زندگی خود را تغییر دهد.
و از آن زمان مؤمنی که سلام بر امام حسین(ع) می دهد بلافاصله سلام بر این دو بزرگوار و همه یاران کربلا می دهد:
السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک، سلام بر تو ای اباعبدالله و بر ارواح طیبه ای که کنار تو قرار گرفته اند
مجتبی لشکر بلوکی -مدرس دانشگاه
